Wat is een prikkel?



Definitie:
Een prikkel is een waarneembare verandering in de inwendige of uitwendige omgeving waarop een organisme zal reageren. 
Dit stelt ons in staat om te communiceren met de wereld om ons heen en om gewaarschuwd te worden voor dreigend gevaar. Een synoniem voor prikkel is stimulus.

We verdelen prikkels dus logischerwijze in uitwendige prikkels (veranderingen in de omgeving) en inwendige prikkels (veranderingen in ons lichaam).

Oefening:
In onderstaande oefening komen een aantal situaties aan bod. Het is de bedoeling dat jullie hiervan zeggen of de situatie berust op een inwendige of een uitwendige prikkel.


Inwendig of uitwendig?

De uitwendige prikkels kennen nu nog een verdere onderverdeling in chemische prikkels en fysische prikkels. Chemische prikkels hebben te maken met stoffen die prikkelend werken zoals reukstoffen en smaakstoffen. 
Fysische prikkels echter zijn veranderingen in onze omgeving die te maken hebben met kracht en energie, zoals licht, geluid, warmte en aanraking.

Oefening:
Benoem bij onderstaande stellingen ook steeds of het hier gaat om een chemische dan wel een fysische prikkel die we zullen waarnemen.

We kunnen dit samenvatten in onderstaand schema.
 
 Natuurlijk zal niet elke verandering in de omgeving leiden tot een reactie, anders zouden we hele dag bezig zijn met reageren op elke mogelijke prikkel die we opmerken.


Het begrip prikkeldrempel gebruiken we voor de minimumsterkte die een prikkel moet hebben opdat we hem nog kunnen waarnemen.
Een lage prikkeldrempel betekent dus dat we al met een zwakke prikkel een reactie zullen vertonen en dat we dus gevoelig zijn voor die prikkel.

Belangrijk om weten is dat ieder organisme een verschillende prikkeldrempel heeft voor bepaalde prikkels en dat dus iedereen anders zal reageren op éénzelfde prikkel.